Haber aynen şu :
[message type=”attention”]
Bursa’daki kamyon kazası trafiği felç etti
[/message]
Aynen öyle oldu.. Rezilliğin bini bir para.. Diyeceksiniz ki, kimse böyle olsun istemezdi, kazaydı.. Falan filan.. Elbetteki kimse istemezdi böyle olsun.. Ama hayatın binbir türlü hali var diye düşünemeyecek kadar aciz bir yönetime sahip olduğumuzu görmek kara kara düşünmeme sebep oldu bu sabah..
Her sabah yaptığım gibi, dişi kargalar kocalarına kahvaltılarını henüz hazırlarken, ben yollarda servisime yetişmek için Acemler üst geçidini kullanarak yolun Buski tarafına geçiyordum.. İnişe geçtiğimde aynen ağzımdan çıkan cümle şu oldu “Hasssttt…rrr!” .. Çünkü, koskoca bir tır, anayol diye tabir ettiğimiz 3-4 şeritli yola bir güzel uzanmış, sadece tek bir şeritten geçiş vardı.. Hoş, ben yolun akıcılığını değil, tırın şoförünün durumunu düşünerek bu lafı etmiştim.. Tır sola , yani şoförün olduğu yana yatmıştı çünkü.. Şaşkınlığımı dağıtansa, 18 Eylül 2009 dan bu yana her sesini duyuşumda irkilmeme sebep olan bir Ambulans sireniydi.. Şoförde bir sorun olduğunu anlamak için çok zeki olmaya gerek kalmamıştı böylece..
Buraya kadar, olağan bir kaza için düşünülecekler ve yaşanacakları gördük.. Asıl hikaye bundan sonraki dakikalardaydı.. Normalde , 07:12 de durağında olması muhtemel servisimizin gecikeceğini biliyordum, müneccimlik kursuna gerek yoktu.. Saat 07:30 da servisteki Barış kardeşimi arayıp , trafiğin o yandaki durumunu sordum.. Tırın diğer yanı! Kilit olduğunu öğrenince, zaten o dakikaya kadar buz kıvamına gelmiş popomun daha da eksi değerlere ineceğini anladım ve kadere boyun eğere , kulaklıkta çalan müziğe verdim aklımı.. Tabi , bu arada belirtmeden edemeyeceğim ki , her kötü şeyin ardında bir güzellik gizlidir düsturunu onaylarcasına doğan güneşi izlemekse, tarifsizdi.. Harikaydı zira.. (Tabi böylesine bir ULAŞIM keşmekeşini yaşarken, üst geçitteki “ZAMAN ULAŞIM ZAMANI İPEK BÖCEKLERİ YOLDA!” cümlesiyse, ironiye tavan yaptırıyor insana!)
Sonrasında, epey bir yol yürüyerek yaklaşık 1 saat sonra servisime binerek , gecikmeli olarak ofise vardık.. Ancak, yolların nasıl bir keşmekeş olduğunu herkesten defalarca duyduk, cünkü görüşmeye beklenen herkes gecikti! Demekki, bir tırın ciddi bir noktaya yıkılıp kalması, bütün bir şehrin tüm yollarını tıkamaya yetiyormuş! Bursa böyle aciz bir şehirmiş yani! Hiç bir noktası yokmuş ki, acil durum planı devreye girebilsin ve insanlara eziyet yaşatmadan hayatlarına devam edebilme güzelliğini verebilsin..
Bu şehirde, çok büyük bir depremin olduğunu düşündüm yolda.. Beynim uyuştu!