30 temmuz’da, 2nci yılımız dolacak evlilik hayatımızda.. Canım eşimle, harika bir iki yıl geçirdiğimizi düşünüyorum.. Keyifliydi her saniyesi.. Yine olsa, yine yaparım öyle bir şey..
2 yıl öncesinde arzu edip, o zamanki maddi durumlarla başaramadığımız, kendi evimize sahip olma arzusunu, 2 yıllık bir süreçte gerçekleştirmiş olmanın heyecanını yaşıyoruz bugünlerde.. Eh büyük bir konut kredisi borcu ile oldu , ama oldu! Yarın, 2 yıldır duvarlarıyla dost olduğumuz kiralıkta olsa kendi evimizmiş gibi sevdiğimiz ilk yuvamızdan ayrılıp, yeni ve kendimize ait evimize taşınıyoruz..
Garip bir heyecan, mutluluk ve bir o kadar da tarifsiz bir hüzün var yüreğimde.. Sanki, o ev bizim bir parçamız olmuş gibi , onu bırakıp gidecek olacağımız gerçeği oruçlu mideme hafif hafif iğneler batmasına sebep oluveriyor.. Sonra düşünüyorum, kendimize ait bir yuvamız olacağını.. O evin, bizim için yeni bir başlangıç olacağını.. Bize uğurlu geleceğini.. (hoş bu evin uğurunu da hiç azımsayamayız ya )
Yarın, 19 Temmuz 2013 tarihinin akşamında, kendi yuvamıza taşınmış olacağız, bu noktadan sonra bir aksilik çıkmadığı sürece..
Herşey,orada şimdikinden çok daha güzel olacak!